Batik

Cele:

 zapoznanie z techniką batiku na tkaninie,
 poznanie plastycznych walorów techniki: spontaniczność, dekoracyjność, nieprzewidywalność efektów.

Czas:

2 godziny

Materiały i narzędzia:

 sukno,
 farby,
 wosk,
 pomoce: batiki Urszuli Jędrzejczyk i Ady Florek; źródło - Internet.

Spodziewane efekty:

 zna historię i pochodzenie techniki batiku,
 potrafi sukcesywnie pokonać kolejne etapy pracy aż do uzyskania efektu końcowego.

Wprowadzenie:

Wzmianki o tej technice plastycznej spotykamy w literaturze w odniesieniu do takich tworzyw jak: tkanina, ceramika, papier, drewno. Jako technika zdobienia tkanin znana była już w Chinach za czasów dynastii Ming (około 1368 roku). Rozwinęło się tam jedwabnictwo zdobione techniką batiku, z motywami roślinnymi, zwierzęcymi. W Indiach od wieków wykonywane są batiki wielobarwne, uzyskiwane poprzez wielokrotne zanurzanie w barwniku. Ornamentyka, motywy figuralne, roślinne, twory fantastyczne fascynują swym pięknem.

Etapy pracy:

1. Pokaz prac wykonanych w tej technice: Urszuli Jędrzejczyk i Ady Florek; źródło - Internet.
2. Projekt wstępny – szkic, rysunek roboczy w skali 1:1.
3. Naniesienie rysunku ołówkiem na białym płótnie o wymiarach 150x150cm.
4. Nanoszenie rozgrzanego wosku na tkaninę zgodnie z rozrysowanym motywem (pędzlami, narzędziami do wosku).
5. Barwienie przez zanurzanie w barwniku, suszenie.
6. Odprasowanie wosku gorącym żelazkiem.
7. Wykończenie brzegów tkaniny przez obszycie maszynowe.
8. Analiza uzyskanych efektów, prezentacja, ekspozycja.

Prostszy sposób wykonania:

Batik jednobarwny. Do miseczki nalewamy płynny klej biurowy. Pędzlem maczanym w kleju wykonujemy rysunek na brystolu. Klej można kłaść obficie. Po wyschnięciu cały rysunek pokrywamy tuszem malując miękkim pędzlem (tak, aby nie rozmazać kleju). Gdy tusz zupełnie wyschnie kładziemy papier na deseczce lub tekturze i zmywamy pod kranem. Zmyje się klej warstwą tuszu, a z ciemnego tła wyłoni się biały rysunek.